La música gallega tiene en Alana una de sus nuevas voces más frescas y potentes de la que esta noche (Praza do Concello a las 22.30 horas) disfrutarán los carballeses dentro del Verán Cultural. El trío formado por Antía Vázquez (voz y pandereta), Pablo Castro (percusión y gaita) y Eloy Vidal (teclado, guitarra y voz) vive un verano lleno de conciertos, carretera y emociones.
Aprovechando su presencia este fin de semana en la comarca, hablamos con Antía tras su reciente paso por el Festival Intercéltico de Lorient, en Francia, donde actuaron con notable éxito. “Está a ser un verán intenso”, cuenta entre risas. “Hoxe actuamos en Carballo e mañá en Riobó, en Cabana. Vimos cansos, pero coas pilas moi cargadas porque en Lorient a xente respondeu moi ben. O público francés é moi especial, moi agradecido”.
El día a día del grupo es, como cabe imaginar, una coreografía de instrumentos, viajes y horarios ajustados. “Depende moito do concerto. En Galicia, se o sitio está preto, cada un vai no seu coche porque levamos moito equipamento. Pablo necesita un coche só para a súa percusión. Eloy e máis eu adoitamos ir xuntos. Se é máis lonxe, imos todos en furgoneta cos técnicos de luces e son. E cando saímos de Galicia, como en Francia, imos en avión”.
Actuar por Galicia en verano tiene su propia magia, y Antía lo sabe bien. “Hai moitos momentos especiais. No Festival de Ortigueira, por exemplo, foi incrible. O público está sempre moi aberto a escoitar cousas novas. Tamén foi moi emotivo tocar no Asalto ao Castelo de Vimianzo, sobre todo para Pablo, que é de alí. Era un soño para el. E para Eloy e para min, que somos da Coruña, foi moi especial o concerto do Atlantic Pride. O público estivo de dez, moi participativo, e viñeron moitos amigos a vernos”.
Si tuviera que resumir en una palabra qué es Alana, la cantante no duda: “Divertida. Porque pasámolo en grande. Así de sinxelo”. Esa complicidad que viven sobre el escenario es una de las claves de su éxito. “Nada ten que ver un directo cunha gravación. A conexión co público cámbiao todo. Os tres levámonos xenial, somos da mesma idade e estamos no mesmo momento vital. Gozamos moito facendo música xuntos, e creo que iso nótase”.
Preguntada por nuevos horizontes sonoros que le gustaría explorar, Antía menciona una dirección clara: “A min encantaríame tirar polos sons do norte de África. A nivel vocal e de percusión, hai moita conexión coas nosas tradicións. Aínda que quen leva esa parte é Eloy, e confiamos moito nas súas propostas”.
Sin grandes planes a largo plazo, Alana prefiere vivir el presente, aunque hay sueños que sí comparten los tres: “Encantaríanos tocar algún día na Praza da Quintana, en Santiago. Ten un encanto moi especial. Sería precioso”. Y si hay que recomendar una canción a quien no hable gallego, sería ‘Liñares’. “É a que mellor nos define. A nivel de composición, musicalmente… como flúe e como conecta coa xente. Ademais, ten videoclip, que tamén é moi nós”.
Entre preguntas más distendidas, Antía imagina un helado inspirado en su grupo. “Sería algo fresco pero tradicional. Podería ter sabor a limón”. Y aunque su estación favorita es el otoño, admite que “o verán é cando máis tocamos, así que tería que ser esa”.
Para cerrar, la voz femenina del grupo lanzó una última reflexión sonora sobre Galicia, identificando la Comunidad con un ‘aturuxo’, pues considera que “iso forma parte da nosa identidade. E ademais é divertidísimo”.
Alana sigue creciendo concierto a concierto, manteniendo la esencia de la música gallega, pero sin dejar de mirar hacia nuevos sonidos, culturas y emociones. Lo hacen con una naturalidad contagiosa y con una premisa clara: disfrutar haciendo música, y hacer que el público disfrute con ellos.